VL: 'Satanister' arrestert i Iran

Vårt Land melder i denne artikkelen at iranske soldatar har arrestert rundt hundre konsertgjengarar som er mistenkte for satanisme.

Det same skjedde i Egypt på nittitalet då me budde der. Ungdom med sans for vestleg rockemusikk vart arresterte av politiet og anklaga for satan-tilbeding. Det vart seinare kommentert i ein av dei populære TV-seriane som gjekk under fastemånaden Ramadan, og som eg skreiv ein analyse av i 2000.

Det var mange som ville ha blitt arrestert her til lands dersom politiet skulle ha reagert på same måten som i Midtausten, så full av satanisk symbolisme som mykje av rockemusikken er. Det som me bør spørja oss er: Kor mykje av dette er berre eit harmlaust 'image'? Mange vil nok seia at det er musikken som er det viktigaste, og at tekstane er sekundære. Kanskje det. Men tekst påverkar. Kva retning påverkar det oss i?

Eit band som Dimmu Borgir, t.d., har tekstar som er tydeleg antikristne og som hyllar Satan. Men bandet seier sjølv at dei ikkje tilber Satan. I eit intervju med puls.no i april 2002 seier eit av medlemene i bandet: "Vi er jo ikke bare antikristne, det er jo ikke den kristne mannen i gata vi er ute etter å ta, for han utgjør jo ingen trussel, men det er religionen i seg selv, ikke bare kristendom, men islam og alle andre religioner som forpester menneskehjernen i mine øyne, det er jo massehypnose man skal bekjempe og ikke den snille mannen i gata som jeg sa."

Min konklusjon er: Lytt gjerne til god musikk, men ikkje lukk øyrene for tekstane og kva artistane vil formidla, og tenk over kven du vil identifisera deg med.