Preiketekst for 20. søndag i treeiningstida, 2. rekke: Markus 10,2-9:
2 Då kom det nokre farisearar og spurde han: «Har ein mann lov til å
skilja seg frå kona si?» Dei ville setja han på prøve. 3 «Kva bod fekk de av Moses?» sa Jesus. 4 Dei svara: «Moses har gjeve mannen lov til å skriva skilsmissebrev
og senda henne frå seg.» 5 Då sa
han til dei: «Fordi hjarta dykkar er så harde, har Moses gjeve dykk dette
bodet. 6 Men i
opphavet, då alt vart til, skapte Gud dei som mann og kvinne. 7 Difor skal mannen forlata far sin og mor si og
halda fast ved kvinna si, 8 og dei to skal vera éin kropp. Så er dei ikkje lenger to; dei er éin kropp. 9 Og det som Gud har bunde saman, skal ikkje menneske skilja.»
(Tekst frå bibel.no )
Det å finna det gode samlivet, det er ikkje lett. Men det som er hovudpoenget i dag, det er at
Gud vil hjelpa oss til å halda saman. Me
lever i ein verden som er prega av mange slags konfliktar rundt dette med
samliv. Her kan Jesus hjelpa oss. I staden for å bli hengande fast i
diskusjonar som aldri tar slutt, så peikar Jesus tilbake på Guds opphavlege
skapartanke for mann og kvinne. Meir enn
det. Han viser oss i praksis kva ekte
kjærleik er.
Jesus: Dei harde
hjarta er grunnen til problema
Det er ikkje berre i våre dagar me diskuterer ulike spørsmål
knytt til dette med samliv. Dei siste
åra er det homofili og likekjønna ekteskap som er det store
stridsspørsmålet. Det skal me legga til
sides i dag, men me veit at kyrkja vår er delt i synet på dette, og at
diskusjonen på mange måtar lammar oss og tar frimodigheten frå oss.
Det er mange andre slike område at kyrkja ikkje nødvendigvis
er på linje med det som folk flest elles meiner er rett og gale. Det kan gå på dette med gjengifte etter
skilsmisse eller på det å bu saman utan å vera gifte. I slike spørsmål som er så djupt personlege
for folk, er det vanskeleg å kommunisera tydeleg Guds gode vilje utan å virka
fordømmande. Men eg trur at Bibelens ord
er godt for oss å bygga på . Også det
Jesus seier om ekteskapet, at me er skapt i Guds bilde som mann og kvinne for
at dei to skal vera eitt og halda saman livet ut. Sjølv om det kan vera store sprik mellom det
me ser på som eit ideal, og det me opplever i realiteten i våre eigne liv.
Det er ikkje berre her i vår norske, lutherske kyrkje at me
diskuterer desse tinga. I desse dagar er
det ein stor katolsk konferanse i Roma. “Familiesynoden” skal vera samla i tre
veker for å samtala om dette, korleis kyrkja kan peika på Guds gode vilje for
oss på ein måte som kommuniserar godt i dagens samfunn. For kyrkja skal ikkje tilpassa seg skiftande
samfunnstrendar, men vera eit eksempel, og alltid peika på Guds gode vilje,
slik Jesus gjorde. Pave Frans sa til dømes, sist søndag, at familien er Guds
draum for skaparverket. “Her er Guds
draum fullenda, når mann og kvinne finn saman i kjærleik”, seier paven.
Det er våre harde hjarte som er grunnen til problema, seier
Jesus. Det var derfor Moses gav mannen
lov til å skilja seg frå kona si, seier han.
Fordi me lever i ei verd prega av synd.
Fordi me har rota til Guds draum.
Frå opphavet
var det ikkje slik. Gud skapte oss til mann og kvinne for at dei to skulle
vera eitt. Jesus vil at me skal finna
tilbake til Guds eigentlege vilje for oss.
[Diakon Berit Johansen gir litt informasjon om Temakveld med samliv i sentrum onsdag 14.10]
Jesus viser oss i praksis kva ekte kjærleik er.
Det som er så fint med Jesus, er at det var ikkje berre
snakk med han. Han ikkje berre snakka
med fine ord om kjærleik. Han viste det i praksis, kva ekte kjærleik er
for noko. Paulus kallar det eit
mysterium, dette at Jesus gav seg sjølv for oss. Paulus er ofte blitt utskjelt fordi folk
ikkje alltid likar det han skriv, men samtidig er det jo han som har gitt oss
ein av dei mest brukte bibeltekstane om kjærleik, nemlig det som står i 1 Kor
13:
“Kjærleiken er tolmodig, kjærleiken er velvillig,
misunner ikkje, skryter ikkje, er ikkje hovmodig.
Kjærleiken krenkjer ikkje, søkjer ikkje sitt eige, er
ikkje oppfarande, gøymer ikkje på det vonde.
Han gleder seg ikkje ved urett, men gleder seg ved sanninga.
Alt held han ut, alt trur han, alt vonar han, alt toler
han”
Dette er meir enn ein abstrakt filosofisk tekst med fine,
vakre ord. Det er ei skildring av Jesus
og det han gjorde for oss. Han gav livet
sitt for oss. På den måten viste han oss
kva ekte kjærleik er. Han viste oss kor
høgt Gud elska oss.
I teologien snakkar me av og til om brudemystikk. Forholdet mellom oss og Gud er som forholdet
mellom ei brur og brudgommen. Gud er
brudgommen, og Guds folk er brura. Jesus
har elska kyrkja, brura, med ein evig kjærleik.
Og denne kjærleiken som han har vist oss, den skal me få ta imot, og me
skal få gi den vidare til dei menneska som er rundt oss. Derfor skriv Paulus dette om ekteskapet: “Mannen skal forlata far og mor og halda fast
ved kvinna si, og dei to skal vera éin kropp.
Dette er eit stort mysterium. Eg tenkjer på Kristus og
kyrkja. Men det gjeld dykk òg: Kvar og
ein av dykk skal elska kona si som seg sjølv, og ho skal ha respekt for mannen
sin. “
Så har me vel alle ting som me angrar på. Ting som ligg i fortida som ikkje kan gjerast
ugjort. For nokon av oss har det ført
til samlivsbrot eller dårlege relasjonar i familien, mellom foreldre og born,
eller mellom søsken. Så er det slik at
me framleis lever i denne falne verda vår.
Me må leva med konsekvensane av dei vala me gjer, og med dei vala me
gjorde tidlegare.
Det som gjekk sund for fleire år sidan, kan kanskje ikkje
reparerast. Men våre hjarte kan bli
fornya, og forholdet til dei menneska me har rundt oss i dag, kan bli nytt.
Jesus ønskjer å ta våre harde hjarte, våre knuste hjarte, og
gjera dei nye. Varme hjarte som bankar
for kvarandre, for Gud, for dei menneske me har rundt oss.
Lat oss be:
Evige
Gud, kjærleiks kjelde, du har skapt oss
til å leva i fellesskap med deg og med kvarandre. Vi bed deg:
Bygg heimane våre i fred og velsign alle ekteskap, familiar og
fellesskap.
Fyll oss med din kjærleik, så vi kan tena deg i
glede,
ved Son din, Jesus Kristus, vår Herre, som med deg
og Den heilage ande lever og råder, éin sann Gud frå æve til æve. Amen
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar