"Dåke lyge, dåke prestar!"

"Dåke prestar, dåke står i kyrkja og lyg kvar søndag, dåke". Det var eitt av søskenbarna mine som sa dette i sommar då me sat og drakk kaffi heime hos mor mi. Han fortalde meg om ein gammal original han kjende som hadde truffe nokre prestar på ferja ein dag. "Kva tid er det me lyg, då?" hadde ein av prestane spurt. "Jo, dåke seier 'meg, arme syndige menneske'. Det står jo i Bibelen at Gud skapte mennesket i sitt bilde, og då kan me ikkje vera arme og syndige". Kva prestane på ferja svarte på dette, det veit eg ikkje, men på søndag som kjem, skal me lesa tre forskjellige svar frå Bibelen. Jesus fortel ei likning om to søner som får ein jobb å gjera av far sin. Den eine seier nei, men angrar og gjer jobben likevel, medan den andre seier ja, men går ikkje. Apostelen Johannes skriv i det første brevet sitt at "seier vi at vi ikkje har synd, då fører vi oss sjølve vill". Og i preiketeksten, frå Salme 32,1-5, seier David: "Så lenge eg tagde, tærtest eg bort."

Desse tekstane har eg å arbeida med denne veka. Tankar og idear tar eg imot med takk!
I går var eg på Austevoll og hadde gudsteneste i kyrkja på Storebø. Kjekt å komma litt rundt og sjå korleis dei har det andre stader i Midhordland prosti.