Egypt utan Mubarak

Det er lett å sympatisera med egyptarane som vil ha slutt på president Hosni Mubarak sitt lange regime. Men vegen fram til det samfunnet dei ønskjer seg, er lang.
For det første er det usikkert kven som kan ta over når Mubarak går av, anten det blir i desse dagar eller etter presidentvalet i september. Det er mykje lettare for opposisjonen å bli enige om å fjerna den sitjande presidenten, enn å finna ein kandidat som kan samla støtte hos eit fleirtal.
For det andre vil det vera ei svært vanskeleg oppgåve for den nye presidenten å innfri dei høge forventningane folk har om billigare mat og meir arbeid. Med store mengder fattige og høg arbeidsløyse, vil det ta tid å byggja opp ein sunn og stabil økonomi.
For det tredje er samfunnet gjennomsyra av korrupsjon. Ingen regjering kan byggja eit godt samfunn utan at folket sjølv tar avstand frå korrupsjon og løgn. Dette gjeld alt frå dei minste daglegdagse situasjonane og opp til høgaste nivå i samfunnet. Eit nytt leiarskap vil trenga eit mirakel.

”Mubarak” tyder ”velsigna”
Om Egypt har vore velsigna av Mubarak i desse åra, er meiningane delte. Den koptiske patriarken, pave Shenouda III, har gått ut med støtte til presidenten fordi han fryktar at dei kristne vil få det verre under eit nytt regime. Det kan henda dei får det verre, men var det så vist av patriarken å gå ut med så eintydig støtte til Mubarak? Vil ikkje dette berre føra til at dei kristne kan bli syndebukkar etter eit regimeskifte?